~ Rouwgedichten 3 ~
Rust nu maar mijn schat
In een zacht wolkenbed
Ver weg in dat vreemd land
Werd het al klaar gezet.
Zonder jou wil ik enkel schuilen
In een hoekje zitten huilen
Me gewoon laten gaan
Niet meer verder hoeven te bestaan.
Het doet zo'n pijn om nooit meer
Het kind van iemand te zijn
Omdat er nu niemand meer is
Die van ons houdt zoals we zijn.
Ik staar omhoog en denk aan jou
In het zwarte gat van de nacht
Ik stel me voor dat jij daar bent
En gewoon tegen me lacht
Ik sluit mijn ogen en beleef
Een intens moment
Ik weet gewoon, ik voel gewoon
Dat jij hier bij me bent.
Ik mis je in alles wat ik doe
Je warmte en je woorden
Je humor en blijmoedigheid
Die bij elkander hoorden
Je keek me altijd lachend aan
Je hield zo van het leven
Nu moet ik leren zonder jou
Te houden van dit leven.
Uren dagen maanden en jaren
Dat je uit ons midden bent
Je karakter, altijd goed gezind
Nog altijd in onze gedachten
Een laatste reis in een luchtballon
Dag lieve jongen, tot achter de zon.
Jij werd door engelen gedragen
Begroet door wie zijn voorgegaan
Verdwaald in pijn, een hart vol vragen
Maar dan de hemel binnen gaan!
Waar engelen zingend je ontvangen
Een lied, een melodie onwijs
Toch blijf ik hier naar jou verlangen
Al ben je in het paradijs.
Mijn avond gaat vallen, het wordt kil om me heen
Straks moet ik gaan en laat jullie alleen
Vergeef me mijn fouten en wat mis is gegaan
En kom in mijn nacht heel dicht om mij staan
De tranen in mijn ogen doen niet zo zeer
Als jullie me troosten voor de laatste keer.
Je lag ziek en stil in een helder wit bed
Je slikte moeizaam een pil die je niet heeft gered
Al heb je ons verlaten, je liet ons niet alleen
Wat je hebt achtergelaten is altijd om ons heen.
Lieve mama
Ik zal niet vergeten
Dat toen jij stierf
Ik nooit meer kind zal heten.
Van de boom van jouw leven
Stierven de blaadjes af
Bruin verschrompeld bedekken ze nu jouw graf
Mijn tranen blijven komen, mijn ogen zijn rood
Want zonder jou is mijn wereld dood.
Tot ons groot spijt kwam er geen wonder
Dag moedertje, voor ons blijf je heel bijzonder
Je hebt je onvergetelijk gemaakt
Altijd gevend, hartelijk en warm
Als iedereen was zoals jij
Was de wereld niet zo arm.
Het was alsof zij afscheid namen
Maar liefde is oneindig groot
Ze bleven en zij blijven samen
Liefde is sterker dan de dood.
Strooi uit mijn as voor alle winden
Dat wat mijn lichaam was
De weg kan vinden
Naar alles wat het eens beminde.
Wij willen je rust gunnen
Al is vol droefheid ons hart
Je zien lijden en niet kunnen helpen
Dat was onze grootste smart.
Nu moet ik verder zonder jou
Je stem zal ik nooit meer horen
Nooit meer een arm om me heen
Wat voel ik me hopeloos alleen.
Een pijn die dreunt als een droef refrein
Omvat en wurgt mijn ganse denken
Mijn ziel en zinnen zijn zo leeg
Ik kan geen aandacht schenken
De kist zakt langzaam in de aarde
En op het zwartgerande lint
Lees ik, wat ik te weinig heb gezegd:
"Ik hou van u mama, uw dierbaar kind".
Ik mis je zo, ik mis je meer en meer
Ik zie je in mijn dromen keer op keer
Ik besef dat het nog lang niet over is
Omdat ik jou nog alle dagen mis.
Starend naar mijn spiegelbeeld
Glijdt zacht de eerste traan
In een helder ogenblik
Zie ik mezelf daar staan
"Ik red het wel, ik kan het wel"
Erg overtuigend klinkt het niet
Op dit moment is mijn hele lijf
Overmeesterd door verdriet.
Jou verliezen is te zwaar
Het is stil in mij
Ik zie je voor me met je stralende lach
Zo zal ik jou blijven onthouden
Maar op dit moment
Is het stil in mij.
Een geest zo sterk als een beer
Een lichaam helaas toch te teer
Een wijsheid, niet te evenaren
Een wilskracht niet te bedaren
Een vechtlust niet te temmen
Enkel iets bovenmenselijk
Kon dit leven remmen.
De pijn is eindelijk voorbij
Je te lange lijden is gedaan
Nu leef je onbezorgd en vrij
In een eeuwig nieuw bestaan.
Sta aan mijn graf zonder verdriet
Ik ben niet daar, ik slaap er niet
Ik ben de wolken, door wind gezaaid
De sneeuw met diamant bezaaid
Ik ben de lenteregen, zo zacht
De sterrenschittering in de nacht
Sta aan mijn graf zonder een traan
Ik ben niet daar, niet doodgegaan.
Verder van de wereld weg
Elke dag een beetje
Dichter naar de hemel toe
Elke dag een treetje.
Je hebt ons wel verlaten
Maar we voelen dat je er bent
We zien je in zoveel dingen
In alles wordt je herkend
Je hebt ons wel verlaten
Maar bent dichterbij dan ooit
Wat er ook nog zal gebeuren
Jou vergeten we nooit.
Boven alles had ik jullie lief
Maar de dood kwam als een dief
Treur niet om mij, het heeft geen zin
Want alles heeft een einde
Maar ook een begin!
|