~ Rouwgedichten voor kinderen 1 ~
Het was een engel lief en rein
Een wonder aan ons gegeven
Ach, we wisten niet hoe kort
Onze lieveling hier zou leven.
De nacht is lang, het is donker en stil
Mijn armen leeg, mijn lichaam kil
Het Is iets waarvoor geen woorden zijn
Alleen een schreeuw van diepe pijn.
Iets liefs en teers
Een groot gemis
Blijft in herinnering
Jouw beeltenis!
Het is zo moeilijk afscheid nemen
Maar je blijft in ons voortbestaan
En eens zullen wij je weer omarmen
Daar, waar je ons bent voorgegaan.
Het liefste dat ik heb bezeten
Mijn kind, de spil van mijn bestaan
Vraag me niet dat te vergeten
En gewoon weer door te gaan.
Een tere bloem, plots
In de knop gebroken
Haar leven mocht
Niet verder gaan
Hier past slechts
Een verdrietig zwijgen
Voor wat ons hart
Niet kan verstaan.
Een engel stak een kaarsje aan
Dat hoorde bij jouw leven
Maar blies het veel te snel weer uit
Dus bleef je hier maar even.
Het leven gaat verder
Niemand die het ziet
Het huilen zonder tranen
Het stil, intens verdriet.
Een glimlach kwam voorbij
Niet te beschrijven
Te mooi om waar te zijn
Te mooi om hier te blijven.
Ben je daar waar je was
voor je werd geboren?
En zal je daar ook
mijn stem kunnen horen?
Af en toe zal ik een liedje zingen
Want klanken gaan hoger
Dan alle andere dingen.
Ik mis je zo, mijn kleine meid
Je kreeg hier veel te weinig tijd
Je was pas drie, zo lief en klein
Kon je nog maar bij ons zijn.
Lief kleintje
Te teer voor dit leven
Je lichtje is niet uitgegaan
Maar uit ons zicht gedreven.
Uitverkoren, geboren
En toch nog verloren.
Als ik zachtjes zing
Haal ik jou even voor de geest
Hoe lief je was
Hoe lief je bent geweest.
Mijn allerliefste kind
Ik weet zeker dat ik je ooit weer vind
Al is het in een ander leven
Wat kijk ik daar naar uit
Want dan pas zal ik weer leven
Als ik jou in mijn armen sluit.
Ik zoek een woord
Een heel nieuw woord
Ik zoek een woord
Dat nog niemand las
Ik zoek een woord
Dat zeggen kan
Dat jij de liefste was.
Als een klein lief wolkje
Gedreven door de wind
Kwam je even bij ons
Even was je ons kind.
Schijn maar, lieve kleine ster
Wat ben jij oneindig ver
Als de zon is neergedaald
En nergens meer haar glans nog straalt
Dan schitter jij, vertrouwd en zacht
Een vriendelijk vonkje, door de nacht.
De dagen zijn nooit meer
Hetzelfde voor mij
Ze voelen leeg en zijn zo raar
Want wij zijn hier en jij bent daar.
Dit kind, dit kleine kind
Waarom mocht het niet blijven
Niet lopen, niet tekenen
Niet spelen en schrijven
Als wij mogen blijven
Als wij mogen leven
Waarom zij dan zo kort
Maar zo heel even?
Het is hard afscheid nemen
Op de drempel van het licht
Voor altijd blijf je deel van ons
Want jij draagt ons gezicht.
Eerste tandje, eerste stapje
Eerste liedje, eerste grapje
Zoveel beelden, toekomstdromen
Van een kindje dat bij ons komt wonen
Onbewust al vaak gekust
Uitgezwaaid, nog eens omgedraaid
Dag kleine meid, wat word je groot
Niet zij: mijn kleine meid is dood.
Dag mooi kindje, met alles erop en eraan
Wat is er gevochten voor jouw bestaan
Maar helaas mocht het niet baten
Je moest ons uiteindelijk toch verlaten.
Een wolk van een kindje
Is ons gegeven
Maar als een wolkje
Is het ook stilletjes
Uit ons leven weggedreven.
Oh ja, ik kan weer meedoen
Ik kan weer vrolijk zijn
De buitenkant dat gaat wel
Van binnen zit de pijn
Oh ja, het gaat al beter
Kijk hoe ik geniet
De buitenkant die wil wel
Vanbinnen huist verdriet.
Wat is nu een jaar op een mensenleven
Als je kinds leven nog geen dag is gegeven
Jij was te klein voor deze wereld
Of deze wereld te groot voor jou
Maar mijn hart is precies goed
Want daar is een eeuwig plaatsje voor jou.
Wie zal jou koesteren, wie zal jou wiegen
Nu ik hier blijf staan, met handen vol pijn
Er moet iets zijn, groter dan ons leven
Dat mijn handen, en jouw thuis wil zijn.
In de tunnel van verdriet
Waar je licht noch toekomst ziet
Waar 't gemis je lichaam raakt
Waar je hete tranen laat
Tot in je ziel de leegte voelt
Daar is het leven onderkoeld
Afscheid nemen doet zo'n pijn
Kindje, je zal altijd bij me zijn
Blijven tot m'n laatste snik
Dit gaat nooit over, dat weet ik.
Dag lief engeltje
Hoog boven ons hoofd
We zullen je niet vergeten
Dat hebben we beloofd.
|